24
kwietnia
czwartek
Oktawa Wielkanocy
Rok liturgiczny: C/I
Pierwsze czytanie:
Dz 3, 11-26
Psalm responsoryjny:
Ps 8
Werset przed Ewangelią:
Ps 118 (117), 24
Ewangelia:
Łk 24, 35-48

Patroni:

Liturgia na wczoraj:

Pierwsze czytanie

Dz 3, 11-26

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy chromy, uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, cały lud zdumiony zbiegł się do nich w krużganku, który zwano Salomonowym.

Na ten widok Piotr przemówił do ludu: «Mężowie izraelscy! Dlaczego dziwicie się temu? I dlaczego także patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, że on chodzi? Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg ojców naszych wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.

I przez wiarę w Jego imię temu człowiekowi, którego oglądacie i którego znacie, imię to przywróciło siły. Wiara wzbudzona przez niego dała mu tę pełnię sił, którą wszyscy widzicie.

Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków.

Powiedział przecież Mojżesz: „Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu”. Zapowiadali te dni także wszyscy prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców.

Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: „Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi”. Dla was najpierw wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów».

Psalm responsoryjny

Ps 8
Ps 8, 2ab i 5. 6-7. 8-9 (R.: por. 2ab)
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja

O Panie, nasz Panie, *
jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi.
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja

Owce i bydło wszelakie, *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.

Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie!
Albo: Alleluja

Werset przed Ewangelią (Alleluja)

Ps 118 (117), 24
Alleluja, alleluja, alleluja

Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się nim i weselmy.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 24, 35-48
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.

A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»

Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.

Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.

Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.

I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

Jeżeli chcesz, aby codzienne czytania były dostępne na Twojej stronie, umieść w niej następujący kod:

Wybierz dzień:

Ślady Miłości

ks. Przemysław Krakowczyk ks. Przemysław Krakowczyk

„Spójrzcie na moje ręce i nogi”. Jezus pokazuje apostołom swoje dłonie i stopy, dając najbardziej bezpośredni dowód zmartwychwstania. Jego Ciało, naznaczone stygmatami, na zawsze nosi ślady Męki. Prorok Izajasz zapisał: „Oto wyryłem cię na obu dłoniach”, ukazując, że Bóg nosi nasze imiona na swoich dłoniach, łącząc swoje cierpienie z losem Kościoła.

Dzięki objawieniom św. Faustyny możemy dziś kontemplować na obrazie Miłosierdzia promienie łask wypływające z otwartego Serca Chrystusa. Jego rany – na dłoniach, stopach i w boku – nigdy się nie zabliźnią, choć już nie wypływa z nich krew i woda, pozostają wiecznym znakiem Jego miłości.

Miłość jest potężniejsza niż śmierć: przemienia śmiertelne rany w źródła życia. Tak jak Mojżesz na pustyni uderzył laską w skałę, z której wypłynęły wody gaszące pragnienia Izraela (Wj 17,6), tak otwarte Serce Chrystusa, przebite włócznią żołnierza (J 19,34), stało się dla świata niewyczerpanym źródłem miłosierdzia.

W kilka dni przed świętem Bożego Miłosierdzia zapraszam do duchowej kontemplacji obrazu Jezusa Miłosiernego: utkwijmy wzrok na Jego ustach, które wypowiadają słowa „Pokój wam” i „Nie lękajcie się”. Przyjrzyjmy się Jego świętym raną na stopach i dłoniach, a przede wszystkim ranie w Jego boku, z której wytryskują źródła łaski dla każdego z nas i dla całego świata.